حدیث هستم یک آشپزچه

به نام خدا

سلام به همگی

حدیث هستم آشپزچه ای که میخواد آشپز بشه

در حال حاضر که این متن رو مینویسم تو اتمسفر بیست و چهار سالگی نفس میکشم

تابه امروز یه دلیل موجه نذاشته آشپزی جز علاقمندیهام باشه برای همین زیاد طرفش نرفتم

آشپزچه شدم که با آشپزی آشتی کنم

اما آیا میدونید اون دلیل چی میتونه باشه؟

چه دلیلی موجه تر از زنده موندن

اینجانب وقتی آشپزی میکنم دیگه نمیتونم غذا بخورم

هرچندالان هم که آشپزی نمیکنم بعضی وقتا غذا نمیخورم

پس اگه روزی آشپزشدم جبر روزگارهم بی تقصیر نبوده

هدف اصلیم از آشپزچه شدن هم اینه که یه چندساعتی رو بیشترتوی دنیای واقعی باشم اونم هدفدار و توی آشپزخونه

 واین خودش یعنیزندگی کردن 

و خوشحالم از اینکه گروهی این وقت رو میخوایم به خودمون بدیم

کلا آدم کم غذایی هستم اما دوست دارم اون یکم غذایی که میخورم لذیذ باشه

و همین باعث میشه که اطرافیان به غلط فکر کنن اینجانب شکموئم

از غذاهایی که نمیخورم سوپ با رشته ورمیشله ،املت ، آبگوشت و شیربرنجه

با بقیه غذاها اگه پشت سر هم به شدت تکرار نشن مشکلی ندارم

خورشت مرغ و ماهی هم به زور میخورم پس اصلا نباید تکرار بشه

یبار یکی از دوستای دبیرستانم بهم گفت که دوست داره انقد پولدار باشه که

رستورانای مختلف بره و طعم های مختلف غذاهارو بچشه

به نظرم چشیدن غذاهای مختلف اونم برای اولین بار تجربه جالبی بایدباشه

یجورایی آدرنالین خونو میبره بالا و چی از این بهتر که اون غذارو خودت پخته باشی

واااااااااااااااای چه شود؟

یبارم اتفاقی یه وبلاگ رو خوندم که اگه اشتباه نکنم یه بازیگر تئاتر نویسندش بود 

به آشپزی علاقه داشت و دیدش به آشپزی برام جالب بود

مضمون دیدش این بود که 

آشپزی یکم از این خوراکی برداشتن،یکم از اون خواکی برداشتنو باهم ترکیب کردنو یه اجی مجی لاترجی گفتنو

یه طعم جدید رو تجربه کردنه

به نظرم راست میگفت اگه خلاقیت رو بتونیم توی ترکیب کردن مواد باهم نشون بدیم

اونوقت میشیم یه آشپز

ولی یادمون باشه که هر آشپزی یه روز آشپزچه بوده

و برای آشپزشدن وترکیب کردن مواد باهم باید تجربه داشت و جسارت و فکر

وگرنه ماییمو یک بشقاب غذا که پول هم بدی کسی نمیخوردش

پس پیش به سوی تجربیات آشپزی